ne oldum perisi..

İnsanoğlu; tüm hevesleri, hedefleri, heyecanları ve hezeyanlarıyla tam bir algoritma örneği.Yani kişiliğinin oluşmaya başladığı daha o ilk yıllardan itibaren giderek artan, büyüyen, genişleyen çoğu zaman hayatında yer kaplayan lezyonlarının esiri olan varlık.Bizleri biz yapan bitmek bilmeyen isteklerimiz ve onları elde edebilmek için yaptıklarımız...

Peki ya sonra...elde etmek istediklerimizi gerçekleştirdikten sonra ne oluyor hiç düşündünüzmü?Yada hiç düşünüyormuyuz?Neye dönüştüğümüzün farkındamıyız?Farklı toplumsal kitlelerin farklı konularda oluşturmaya çalıştıkları farkındalıkların olduğu bir dönemde insanın kendinin neye benzediğinin farkında olmaması ne acı..

Acaba kaç insan nereden geldiğini hatırlıyor?Kaçımız çocuk olduk bilen varmı?Büyüklerin elini öpünce verilen harçlıklar ve bizde oluşturduğu benim tanımlayamadığım o mükemmel his.Hiç yaşadınızmı bunları?Yada ilkokul 1.sınıftayken annemizin sınıfın hemen dışında olduğunu bilmek..

Bu duyguları yaşamak için nelerinizi verirdiniz?Para?En sevdiğiniz yemekten bir kaşık?Mesai ücreti almadan 1 hafta fazla çalışmak...Türetebiliriz ama hiçbiri bunu karşılamıyor.Belki bir yol var; farkındalık.Harçlık alacağımızın farkındayız yada annemiz dışarıda bizi bekliyor bununda farkındayız.Aslında bu duygu birazda farkındalıkla alakalı.Farkındamıyız hep istediğimiz o yüksek topuklu ayakkabıyı alınca başımıza gelecekleri..yada o az önce trafikte yol vermediğimiz adamdan kaç salise öne geçtiğimizi..yada öğrencisini çaktıran üniversite hocasının ne kadarda büyük olmadığının...Türetebiliriz ama hiçbirinin farkında değiliz.

Hayat devam edip istekler, hedefler büyüdükçe farkındalık maalesef azalıyor ve bir noktada yok oluyor.Sadece kendimiz için yaşayan, hızla tüketen birer enerjiden kaybettiren ama yoldan kazandıran basit makine oluveriyoruz..Maalesef verdiğimiz küçük bir harçlığın bir çocuğu ne kadar sevindireceğini yada boşa harcamadığımız bir litre suyun ülkemizin başka bir köşesindeki bir insanın ne kadar işini görebileceğinin farkında değiliz.Dolaylı veya dolaysız olarak fark oluşturabileceğimizin farkında değiliz.Hepimiz hedefimize varana kadar duyarlılığa ihtiyacı olan insanlarız.Sonra maalesef duyarsızlaşıyoruz.

Sizce de bu farkındasızlık durumu her duruma uyarlanilir değilmi?